Беларусь развіталася з апошнім Народным паэтам Нілам Гілевічам

1 сакавіка Беларусь развіталася з апошнім з Народных паэтаў Нілам Гілевічам. Ён пайшоў з жыцця на 85-м годзе. Развітацца з паэтам людзі прыходзілі ў Свята-Петрапаўлаўскі сабор Мінска.

Пасля памінальнага набажэнства паэта пахавалі на Кальварыйскіх могілках у Мінску побач з жонкай.

Нацыянальна-культурная аўтаномія беларусаў Расіі смуткуе з усімі роднымі і блізкімі, а таксама ўсімі, для каго смерць Ніла Гілевіча — вялікая страта. У развіальных мерапрыемствах прынялі ўдзел Сяргей Кандыбовіч і Валеры Казакоў.

Ніл Сымонавіч Гілевіч нарадзіўся ў вёсцы Слабада Лагойскага раёна Мінскай вобласці 30 верасня 1931 года. Там прайшлі яго дзіцячыАўтаноміяя і падлеткавыя гады. Пасля вайны працаваў калгасным паштальёнам. Дэбютаваў у друку з вершамі ў 1946.

Любоў да роднай мовы, жаданне авалодаць багацейшымі скарбамі літаратуры і сказаць у ёй сваё паэтычнае слова прывялі будучага пісьменніка спачатку ў Мінскае педагагічнае вучылішча, а затым на філалагічны факультэт БДУ. Апошні год вучобы ў педагагічным вучылішчы спалучаў з працай настаўніка ў адной са школ Мінска. Член СП СССР з 1954 г. З 1960 па 1986 гады працаваў на кафедры беларускай літаратуры (у 1963 годзе абараніў кандыдацкую дысертацыю па гісторыі беларускай паэзіі ХХ ст., у 1978 годзе атрымаў вучонае званне прафесара). У 1980 годзе яму прысвоена ганаровае званне заслужанага дзеяча навукі, у 1991 – Народнага паэта Беларусі.

Прырода шчодра надзяліла Ніла Гілевіча шматгранным талентам: паэт-лірык, сатырык і публіцыст, драматург, палымяны прамоўца, трыбун, грамадскі дзеяч, асветнік, вучоны, фалькларыст, перакладчык. Паэзію актыўна і плённа спалучаў з перакладчыцкай творчасцю, навуковай і публіцыстычнай дзейнасцю, быў першым сакратаром Саюза пісьменнікаў БССР (1980 1989), дэпутатам Вярхоўнага Савета БССР (1985 1990), старшынёй Пастаяннай камісіі Вярхоўнага Савета Беларусі па адукацыі, культуры і захаванні гістарычнай спадчыны (1990 1995), старшынёй Таварыства беларускай мовы (1989 1997).

Аўтар кніг па літаратуразнаўству і фалькларыстыцы, укладальнік і навуковы рэдактар фальклорных зборнікаў, перавёў на беларускую мову творы звыш 400 славянскіх паэтаў і пісьменнікаў (балгарскіх, славенскіх, сербскіх, украінскіх, польскіх, рускіх, лужыцкіх і інш.). Творы Гілевіча перакладзены на шматлікія мовы.

Дзе па роднай зямлі ні крочыў –
скрозь – ад Прыпяці да Дзьвіны –
перш за ўсё мне ласкалі вочы
жыта, сосны і валуны.

Дзе ў далёкіх маіх вандроўках
я ні сьніў аб Радзіме сны –
паўставалі ў іх зноў і зноўку:
жыта, сосны і валуны.

I па самай высокай мерцы
мне ўжо ясна, што да труны
данясу я не шмат у сэрцы:
жыта, сосны і валуны.

О, сябры! Калі нешта значыць
мой усім вам паклон зямны –
хай і цень мой з пагорка бачыць
Жыта, Сосны і Валуны.

=Ніл Гілевіч=