Рус | Бел

Не старэе Перамога

27.05.2015      989
Не старэе Перамога

Традыцыйныя вясновыя святы, што ладзіў Новасібірскі цэнтр беларускай культуры, прысвячаліся слаўнаму юбілею.

Перадаць духоўныя каштоўнасці свайго народа юным грамадзянам — і ў тым высокі сэнс беларускай працы ў замежжы. Ёсць, безумоўна, іншыя мэты, але ж калі не будзе пераемнасці традыцый, памяці пра гісторыю, калі выракуцца дзеці і ўнукі мовы продкаў — што пасля нас застанецца?.. Пад знакам 70-годдзя Перамогі праходзяць сёлета фэсты, імпрэзы ў Новасібірскім цэнтры беларускай культуры. Боль, смутак вайны — і гэта наша спадчына, у ёй — карані нашай міралюбнасці. Перажыўшы жахі вайны, мы ведаем цану міру. І таму замірае зала, калі гучаць са сцэны радкі: “Где призывные звоны Хатыни/ На душе оставляют печаль,/ Где земля от боев не остыла,/ Я молюсь в поднебесную даль...” А вось як звярталася да ўдзельнікаў міжрэгіянальнага дзіцячага фэсту-конкурсу беларускай творчасці “Ад Палесся да Сібіры нясіце, буслы, вясну!” вядучая Анастасія Трубянкова: “Дарагія сябры, дарослыя і дзеці! Падумайце пра нешта добрае, прыкладзіце далоні да свайго сэрца — і пажадайце адзін аднаму ўсяго самага добрага. Бо дабрыня — гэта сонца, якое сагравае душу чалавека”.

Юбілей Перамогі надае асаблівую ўрачыстасць падобным святам. А ў залах былі і ўдзельнікі вайны, і людзі з абпаленым вайной дзяцінствам. Адны памятаюць гады акупацыі, іншыя ведаюць пра жахі вайны ад бацькоў, некаторыя прайшлі канцлагеры. І таму ўсе святы ў нас — “са слязамі на вачах”. А калі гучаць шчымлівыя песні і вершы на рускай і беларускай мовах, у тым ліку і ў дзіцячым выкананні, цёпла і тужліва становіцца на душы. На святах, дзе збіраліся прадстаўнікі розных народнасцяў Новасібірска і вобласці, і на сваіх, беларускіх, мы ўспаміналі, паміналі тых, хто не вярнуўся з вайны і хто сышоў у Вечнасць у мірны час. Нашы супляменнікі былі 9 Мая на трыбунах, калі праходзіў вайсковы парад, ускладалі кветкі да помнікаў і абеліскаў, ішлі ў шэрагах “Бяссмертнага палка” з партрэтамі бацькоў, дзядоў-франтавікоў і тых, хто набліжаў Перамогу ў тыле. Разам з ветэранамі ішлі і ўнукі Перамогі, як іх называюць, таксама з георгіеўскімі стужкамі на грудзях. Разам спявалі ваенныя песні. І дай Бог, каб у моцнай яшчэ юнай памяці захавалі маладыя шанаванне і павагу да тых, хто падарыў ім Жыццё.


Аўтар: Людміла Бяляўская, Новасібірскі цэнтр беларускай культуры

Каментар да фатаграфіі

Спявачка Анастасія Трубянкова на адным са святочных мерапрыемстваў у Новасібірску

Для адміністратараў

Нашаму сайту спаўняецца 9 гадоў

Нас наведалі

ГодПросмотрыПосетители
2024 51 196 23 546
2023 77 329 36 064
2022 71 163 34 884
2021 55 349 25 349
2020 76 047 36 977
2019 38 372 16 047
2018 32 791 12 093
2017 60 698
10 698
2016 41 163 10 000
2015 46 744 11 395
Всего 550 852 217 053

© ФНКА Беларусаў Расіі. 1999 — 2024 Федэральная нацыянальна-культурная аўтаномія Беларусаў Расіі.

Усе правы абаронены. Пры выкарыстанні любых матэрыялаў сайта, уключаючы графіку і тэксты, актыўная спасылка на belros.org абавязковая.

Калі вы лічыце, што парушаныя вашыя аўтарскія правы, просім паведаміць, каб мы маглі ўнесці неабходныя карэктывы.

Дата стварэння сайта — ліпень 2015 г. | Дызайн сайта | Вэб-майстар